Vertrekken; zou drie keer scheepsrecht zijn?

Volgens mij gaan we nu echt vertrekken. Eindelijk vertrekken voor de oversteek. Geloven doe ik het nog niet. Ik geloof het pas als we de ankerbaai uitvaren en de boeg naar het westen draaien. Zou drie keer dan echt scheepsrecht zijn? De eerste keer was natuurlijk al in La Gomera. Volgeladen voor vier weken voeren we daar uit. Maar dat liep anders. De tweede keer dat we vol laadden was daags na Kerst. Zondag 28 december wilden we gaan, maar dat werd verplaatst naar maandag. Jip en Janneke waren vergeten uit te klaren. En ook dat vertrek ging niet door. Vol twijfels zwaaiden we gisterochtend de Volonté en Batjar uit. Zij gingen wel. Waar lag het nou aan dat wij op het laatste moment in twijfel verkeerden? In tranen zat ik in de kuip. Begint routine te worden op de dag van (zogenaamd) vertrek. De spanning van de twijfel en het niet zeker weten welke keuze juist is, zuigt alle energie uit je. Vertwijfeld bleven we achter. Er stond heel veel wind in de gribs, toch? De hele eerste week windkracht 5 tot 6. Dat is in de praktijk 6 tot 7 weten we uit, inmiddels toch vrij uitgebreide, ervaring. Dat is toch echt veel of niet? Maar waarom hadden we dat eerder dan niet gezien? Ja, wel gezien, maar het leek ons wel oke. En nu was het ineens niet meer oke? Mmm. Vorige week was er te weinig wind. Wanneer vertrekken we dan wel? Misschien is het koudwatervrees en moeten we gewoon gaan. Luister naar je gevoel zegt men dan. Zeggen wij ook altijd. Maar wat is gevoel? Is dat intuïtie? En intuïtie, zit dat in je buik? Want mijn buik die rommelt en draait rondjes. Als ik daarna luister, gaan we nooit. Of zit intuïtie in de kleine voortekenen die je moet weten op te pikken? Zou het vergeten uit te klaren onbewust bewust zijn geweest? Zodat we zondag en maandag in de gribs konden opmerken dat het weer toch pittiger zou worden dan we dachten? En dat het de hele week toch wel héél hard zou gaan waaien? Of zodat we nog een dag de tijd zouden nemen om er mentaal ook klaar voor te zijn. Or am I loosing my mind now? Mijn verstand heb ik al een half jaar geleden verloren. Ik verloor het op de steiger in Enkhuizen samen met alle tranen van afscheid. Dus moet ik wel in de kleine voortekenen geloven. En die zeggen op dit moment dat vandaag de goede dag is. Er staat inderdaad veel wind in de voorspellingen. Maar belangrijker, het weer lijkt stabiel en de passaat doet zijn werk. Stabiel is goed. Stabiel betekent hopelijk niet te veel onregelmatigheden als windstilte, squalls, draaiende winden etc. Stabiel betekent hopelijk in één streep naar de overkant. Maar zeker weet ik dat niet. Dus geloof ik het pas als we onderweg zijn. We gaan zo vertrekken. Eens kijken of het lukt...

Wederom, als de techniek ons niet in de steek laat, zullen we regelmatig updates posten. Maar geen zorgen als er geen updates verschijnen. We verwachten er tussen de 18 en 20 dagen over te doen. Hopelijk gaat het met die harde wind lekker snel!