De Carieb! We hebben er jarenlang over gedroomd. We hebben
er maanden naartoe geleefd aan de andere kant van de grote plas water. En we
hebben er wekenlang naar uitgekeken tijdens de tocht der tochten :-).
En nu zijn we er! Het land van Pirates of the Caribbean, het land van ‘Ja man’,
het land van eilanden, van blue water sailing, van dinghy pontoons en boatboys.
Na de oversteek landden we in Sainte Anne Bay. Daar lagen we
een week voor anker, bijkomen, wennen aan het Caribische klimaat en genieten
van de eerste duik in het Caribische water. Het was de perfecte landingsplaats!
In het nabij gelegen Marin gingen we een nacht de haven in. In het recordtempo
van een dag poetsten we Puff van binnen en buiten met zoet water, tankten we de
water- en dieseltanks vol, deden we boodschappen, gingen naar de
watersportwinkel en deden we kleine reparaties. Aan het einde van de dag zat de
genua weer op z’n plek. In Marin is een Leader Price, naar horen de enige
betaalbare en goed bevoorraadde supermarkt tot Grenada. Daar laadden we Puff vol
voor de komende weken. 2 dinghy’s vol met boodschappen laadden we in. Aan het
einde van de dag waren we weer ‘good to go’ en Puff zakte zowat door haar
hoeven. Zo’n flitsbezoek aan de haven is wel hard werken! Toch doen we alles
het liefst in één dag, want de haven is niet onze favo plek. Het is er warm,
het kost geld en de ankerplaats is gewoon veel aantrekkelijker. Maar dat betekent
dus wel een dag flink aanpoten. Aan het einde van de dag deden we ook het groot
onderhoud aan onszelf… De eerste échte douche in weken! Kun je je voorstellen?
Scrubben, scheren, haren in de crèmespoeling….wat een genot! Ik voelde me weer
vrouw in plaats van zeezwerver. Helaas betekent dat ook dat er de komende weken
geen échte douche meer zal komen…al moet ik zeggen dat douchen met onze
solarshower na het plonzen ook geen straf is….
Met Anna en Maarten huurden we een auto en deden een tour
rond Martinique. Martinique is te vergelijken met een miniatuur-Frankrijk. Het
voelde voor ons niet aan als Carieb, alhoewel het een mooi eiland is. Aan het
einde van de dag haalden we Jan, de vader van Leon, op van het vliegveld. Hij
komt 2 weken aan boord. Met hem zullen we zuidwaarts afzakken naar St Lucia en
St Vincent.
In 2 prachtige dagtochten zeilden we via Rodney Bay naar de Pitons.
Hier maakten we kennis met dé Carieb. St Lucia, een vulkanisch eiland begroeid
met een weldaad aan groen, palmbomen en regenwoud stort zich in de diepe Oceaan.
De Pitons, aan de zuidkust van St Lucia, is een natuurreservaat. Hier mag je
niet ankeren, maar lig je aan een betaalde meerboei/mooring. Daardoor is de
plek vrij exclusief en lagen we er met maximaal 8 boten. Tot jaren geleden
mocht je er nog ankeren waardoor het koraal erg beschadigd is. Maar het is
herstellende en we hebben er prachtig gesnorkeld. A true magical place! Ook
ontmoetten we medevertrekkers Bas en Agnes van de Ti Sento en wisselden we
onder het genot van een borrel de ervaringen van de oversteek en eerste weken
Carieb uit.
Inmiddels liggen we in St Vincent en genieten we met volle
teugen van dit eiland. St Vincent verdient een eigen blog dus jullie moeten nog
even wachten tot je erover kunt lezen. Je merkt al dat we ingeburgerd beginnen
te raken. Alles rustig aan en op z’n dooie gemak. Relax man! Be happy man! Niet
te veel in eens schrijven… Onze geweldige ervaringen in het tropische regenwoud
en met de boatboys laten dus nog even op zich wachten!
luitjes, leuke foto"s hoor! Geniet van het heerlike weer en van elkaar. Hier gevoelstemperatuur min 5!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs van mij en Bowie
Weer genoten!
BeantwoordenVerwijderenThanks.
Hilko
Wat een prachtige jaloersmakende plaatjes! Geniet met volle teugen!
BeantwoordenVerwijderenRelax man!
Kus ils en rik
Bleibt dass immer so ??????
BeantwoordenVerwijderenHallo Frieda en Leon, het is mogelijk, nu jullie zo heerlijk rond "cruisen", dat jullie een zusje van Puff gaan tegenkomen !
Ze is gebouwd in 1981 of 82 en heeft de hele zomer van de afwerking bij de werf in Hellevoetsluis gelegen. De eigenaar was een Duitse vertrekker. Hij was behoorlijk zenuwachtig en wilde elke keer weer nieuwe extra's. Het schip zakte steeds dieper het water in naarmate de herfst naderde. Het vertrek werd alsmaar uitgesteld. Ze zouden samen vertrekken; hij en "héé du !" (zijn vrouw). Uiteindelijk werd de druk om te vertrekken van buitenaf (werf) steeds groter en heeft iemand van de werf aangeboden om het eerste stuk met hen mee te varen; ik geloof tot zuid Spanje.
Die kwam dus daarvandaan weer terug. Ze hadden vreselijk weer gehad, maar waren veilig daar aangekomen en gingen vrijwel onmiddellijk door naar het Caribisch gebied. De term "bleibt dass immer so ? gebruiken wij nog steeds en werd elke dag door de schipper gebezigd als hij en Héé Du ! weer zeeziek overboord hingen of in hun kooi lagen.
Geruchten die later binnen siepelden vertelden, dat Héé Du ! na aankomst in de Carieb een enkele reis in die Heimat heeft genomen; dat veel later het schip verkocht is en de eigenaar zich gevestigd zou hebben in Venezuela en daar voor een rijk nageslacht heeft gezorgd.........Pas op, allemaal achterklap en geroddel.........
Geniet jongens !
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDat ziet er goed uit! Ook wij zijn in voorbereiding op een vertrek in juni 2014. We blijven jullie volgen. Veel succes. http://sydeliefde.blogspot.nl/
BeantwoordenVerwijderen