Atlantic Crossing Dag 15 - Zo dichtbij en toch zo ver weg

Atlantic Crossing Dag 15 - Zo dichtbij en toch zo ver weg

Twee weken lang kijk je uit naar het moment dat je nog 'maar' een paar honderd mijl hoeft en je kan gaan aftellen. Gisteren was dat moment er voor ons. We zijn aan het aftellen. De Batjar heeft nu ongeveer land in zicht. De Volonté heeft vannacht de motor bij gezet omdat de wind weg viel. Ze hopen komende nacht aan te komen in Barbados. Gewéldig dat ze er bijna zijn! Ook zij hebben er een hobbelige rit op zitten, dus die rumpunch (of beter gezegd rumpunches ;-)) is meer dan verdiend. Maar wij kozen ervoor om naar Martinique te varen, 100 mijl verder dan Barbados, en we vertrokken een dag later. Dus nu is het geval dat wij nog 3 dagen moeten. Slechts 3 dagen, slechts 370 mijl. En toch voelt het land nog zó ver weg. Zeker nu onze maatjes bijna aan land zijn, hebben wij het gevoel toch wel erg alleen op dit water te zitten. En ook dat is maar een gevoel, want wáár is het niet. Vanochtend hebben we voor het eerst sinds dag 2 een boot in zicht gehad! Ik probeerde nog een laatste uurtje slaap te pakken toen ik ineens een alarmbel hoorde. Huh? Wat is dat nou? Oh ja, we hebben nog zoiets als een AIS-alarm geïnstalleerd (AIS is een baken dat boten uitzenden en wij kunnen opvangen). Je zou het bijna vergeten omdat het tijdens zo'n tocht niet af gaat. Er was immers geen boot te bekennen op die oceaan. Ik hoorde het alarm door mijn oordopjes heen. Leon had muziek op en hoorde het niet. Lekker zo'n wacht? Het was een vrachtship op weg naar Europa dat ons op 4 mijl passeerde. Daar kwam ik mijn bed wel even voor uit!

Kortom, we zijn er bijna en we zijn niet alleen. Maar waarom voelt het dan niet zo? Het zullen die laatste loodjes zijn. En ze worden steeds zwaarder. Vannacht veel buien gehad, enkele met onweer. Geen leuk cadeautje. Aan de andere kant hebben we nog steeds goede wind, hele nacht en ochtend 20 - 25 knopen. We vliegen momenteel met 6 knopen over de golven, niet normaal! We hebben zelfs weer een nieuw dagrecord, 125 mijl. De golven nemen nog niet echt af en worden in plaats van lager juist veel hectischer, komen van alle kanten en gooien ons alle kanten op. Maar alles is te dragen als we die voortgang maar houden. En op dit moment lukt dat nog heel goed. We zijn vannacht weer iets naar het noorden gedrukt door de wind. Komende nacht zullen we de genua weer naar stuurboord plaatsen en weer iets naar het zuiden zakken. Al met al verliezen we daar niet zo veel mee, 3 mijl omgevaren afgelopen etmaal.

The journey continues?

Pos: 14º45N 54º34W (13u UTC), koers 275 graden, dagafstand 125 mijl, totale afstand 1764 mijl, afstand tot bestemming 370 mijl.