Als een nijlpaard in een badkuip (klemvast!)

Zoals Frieda in haar vorige blog al beschreef is het cruisen in de Spaanse Ria's heerlijk! Het zorgt bij ons - maar ook bij mede-vertrekkers - eindelijk voor het vertrekkersgevoel waar we zo lang naar uitgekeken hebben. Conform belofte een beknopt reisverslag.

Doorvaart Canal de Sagras

De schipper in volle concentratie

Vanuit Coruña zijn we in dagtochten via Ria de Corme Y Laxe, Camariñas, Cabo Finisterre en Ria de Muros naar Ria de Arosa gevaren. Bij Laxe lagen we een aantal dagen verwaaid voor zuiden winden #wijn,tapas en mooie wandelingen. Bij Finisterre ankerden we bij Playa de Sardineiro, het mooiste plekje tot nu toe #aanrader! Hier heeft Leon de eerste onderwatercheck van Puff gedaan. Helaas lagen we de volgende ochtend aan lager wal en waren we gedwongen om met dichte mist het traject naar Muros af te leggen. Bij het binnenvaren van Ria de Muros werd Puff opgeroepen op kanaal 16: "Puff, Puff, hier de Tofino, over". Zij waren een week eerder dan wij uit Nederland vertrokken en nu hadden we ze dus ingelopen. Dat was uiteraard reden genoeg voor de eerste van ongetwijfeld vele borrels op de ankerplaats! Cheers!

Op zoek naar??

Jahhh onze lunch! 

Het eindresultaat mag er zijn!

De dagtocht naar Ria de Arosa verliep helemaal anders dan gedacht. Het weer luisterde niet naar de voorspellingen en uiteindelijk zijn we - bij een plotseling weggevallen wind - op de motor door Canal de Sagras gevaren. Deze route tussen de rosten kan alleen met licht weer bevaren worden, waarbij je op het zicht een doorgang tussen de rotsen moet zoeken. Ondanks dat de Verleiding voorop ging, was het voor ons niet minder spannend! In Ria de Arosa liggen we inmiddels al een dag of 5. Samen met de crew van de Tofino hebben we gisteren onze eigen lunch bij elkaar ge....tja hoe zullen we het noemen? Gevist? Gevangen? Gepekeld? Uit het wad getrokken? Oordeel zelf maar na het zien van het filmpje. Daarna de pan in, net als mosselen, en heerlijk smullen met brood en een salade.

http://youtu.be/t8LCE69in_c

En zeilen? Als we hier een dagafstand halen van 7 mijl hebben we al een flinke tocht gemaakt:-). Als we de zeilen gehesen hebben zit je, voor je er erg in hebt, een uurtje later alweer in de anker routine die er bij ons als volgt uit ziet:

• Frieda neemt het roer en stuurt Puff door de ankerbaai heen op zoek naar een mooi plekje, waarbij ze rekening houdt met de diepte in combinatie met het tij. 
• Ik maak het anker klaar en probeer Frieda nog wat naar links en rechts te loodsen maar mevrouw weet inmiddels precies waar ze liggen wil...
• Als we 'het' plekje hebben gevonden laten we onze CQR mastodont vallen en liggen we tot op heden vast als een huis of zoals wij het tegenwoordig noemen 'liggen we als een nijlpaard in een badkuip, klemvast'.
• Als laatste gooien we de kuipkussens naar buiten, maakt Frieda een ankerborrel klaar en klinken er meestal een paar flinke ooohs en aaaahs voor alweer een prachtig plekje of voor een groep dolfijnen die een speeluurtje hebben om de geankerde boten heen.

Lekker plonsen..

Tja...en als dat dan - samen met het doen van wat boodschapjes zo af en toe - de meest vermoeiende activiteiten zijn hoef ik jullie niet te vertellen dat we aardig relaxed aan het worden zijn....

Heerlijk helder water om het
onderwaterschip eens te
inspecteren

Puff doet het tot op heden erg goed. Alles wat we in de voorbereiding hebben geïnstalleerd werkt naar behoren en van een aantal zaken hebben we al echt veel plezier gehad (de toppers zijn het zonnezeil boven de kuip en de bimini, de SSB zender en ons CQR anker). Toch merk je wel dat er intensief op de boot geleefd wordt en er meer dingetjes stuk gaan dan in een normaal zeilseizoen. Gelukkig zijn dit tot op heden kleine dingetjes die je ook een beetje bezig houden tussen al het borrelen door. De grootste casualty tot nu toe is een klein scheurtje in het aluminium van onze windvaan stuurinrichting. Na wat op en neer mailen met de bouwer van onze windvaan in Denemarken (Aries) blijkt gelukkig dat dit een bekend fenomeen is en dat er geen reden tot zorg is. Gewoon demonteren, schoonmaken en invetten was het devies en we zijn weer good to go. Waar vind je dat nou nog? Producten die 30 jaar oud zijn en die na wat liefde en vet gewoon weer doen waar ze voor gemaakt zijn? :-)

Motorcheck om 11 uur 's avonds als
het koel genoeg is

Qua zeilen is het wel een stuk uitdagender dan in Nederland. Het weer is hier toch wat onvoorspelbaar af en toe. Hoewel we overwegend noordelijke winden hebben (en dat is prettig) kan het ook voorkomen dat je op een stuk van 20 mijl vertrekt met een lopend windje van 20 knopen, een uur later geen wind hebt, vervolgens wind op de kop krijgt en in de middag zonder wind en potdichte mist de ankerbaai binnen loopt. Ook kan de wind hier vanuit het niets aan trekken van 2 naar 6 of zelfs harder. Het uitzoeken van de juiste ankerbaaien en het anticiperen op komende wind(richtingen) is dan ook een belangrijke activiteit.

Voorlopig doen we hier lekker rustig aan en genieten we van al het moois dat Spanje te bieden heeft. Portugal is wat dat betreft iets meer recht toe recht aan (zoals de Nederlandse kust) dus daar zullen we wat sneller aan voorbij varen. Maar och dat is pas over een paar weken dus waar maken we ons druk om. De dag van morgen komt eerst....