De race

Ik was al bekend met meerdere races: de Volvo ocean race, de 24 uur van Le Mans, de leging van de maag, ook wel diarree genoemd. Maar hier in Engeland hebben we kennis gemaakt met een heel ander soort race. De race van de zee! 

Vanuit Cowes zijn we naar Yarmouth gezeild waar we Puff naast de Verleiding hebben aangemeerd. Tja, je gaat dezelfde kant op dus waarom dan niet een beetje samen optrekken. De mens blijft een kuddedier. En met z'n vieren Nederland naar de overwinning juichen is ook veel gezelliger. Hup Holland! Vanaf Yarmouth zetten we zeil naar Poole. Maar weer en wind waren zo top dat we besloten in één ruk door de zeilen naar Weymouth. Steeds weer een stukje verder westwaarts. Het zijn prachtige zeildagen hier, maar zeilen in Engeland is uitdagend! Voor je het weet, zit je in de Race.

 

De snelheid stijgt en stijgt, je vliegt over het water! De zee duwt je richting bestemming. Duwt iets té hard. De golven worden warrig, er ontstaan kruiszeëen en voor je zie je golven breken. Breken waarop? Er ligt daar toch geen bank? Snel sloeg ik de vaarwijzer erop na en las: 'a sometimes vicious race forms over St Alban's Ledge'. De race dus. Maar niet gevreesd, skipper Leon manoeuvreerde ons om de brekers heen en veilig bereikten we Weymouth! 

 

Gisteren heerlijk gezeild naar Dartmouth, dit keer netjes de Portland Race ontwijkend. Binnendoor langs het kantje zoals de lokale zeilers ons instrueerden. Met klamme handjes, dat wel! En dan Dartmouth. De ingang is sprookjesachtig, tussen de met oude kasteeltje bebouwde rotswanden door vaar je de rivier binnen. Adembenemend! Hier gaan we eerst even op adem komen, kijken wat het weer ons gaat brengen.