woensdag 28 mei 2014

Vertrekken is hard werken

Heeft iemand je wel eens verteld hoe hard het werken is om een wereldreis te maken? En dan heb ik het niet over het bij elkaar sprokkelen van de benodigde centjes.

Sinds 2 weken zijn Leon en ik gestopt met werken en sinds anderhalve week wonen we aan boord. Nou moet je niet denken dat je de ochtend na je laatste werkdag wakker wordt met een alomvattend gevoel van euforie. Het afscheid op het werk was voor ons beiden echt overweldigend, veel mooie woorden, attenties van collega’s en grootse opkomst op de afscheidsborrels. Toch blijft er een onbehaaglijk gevoel achter. 6 jaar lang zette ik me volledig in voor Cordaid, en nu zat ik met 2 bossen bloemen en een envelop in de trein. Dág 6 jaar van mijn leven. De euforie zou hopelijk snel komen, het verlangen naar dit moment was immers groot en de spanning was flink opgebouwd de laatste weken. Toch werd ik de dag erna wakker met een verward gevoel, wéér een touwtje doorgesneden van het veilige bestaan dat we hadden opgebouwd.

Vorig weekend werden Leon en ik verrast door onze familie en vrienden die een vrijgezellenweekend hadden georganiseerd. Leon naar Keulen, ik met de ladies naar Maastricht. Wat zijn we toch verwend met zoveel lieve mensen om ons heen! Onze lieve familie en vrienden weten wel hoe ze het ons lastig moeten maken… Afscheid nemen, dat is namelijk nogal een dingetje. Het is inherent aan deze droomreis, maar het is écht hard werken. Het vreet energie en stimuleert zeker niet dat gevoel van euforie waar we naar op zoek zijn.  We zeggen wel eens stiekem tegen elkaar dat we het liefst in het holst van de nacht vertrekken, zomaar ervandoor gaan. Maar dat doen we natuurlijk niet want een afscheid op de steiger hoort erbij!

Inmiddels begint de ontspanning erin te sluipen. De kluslijst slinkt met de dag en we zijn eigenlijk heel goed op orde. Hebben we de afgelopen jaren, maanden en weken toch niet voor niets zo hard gewerkt!

Nog 18 dagen. De euforie begint te komen.

dinsdag 6 mei 2014

Spannend, spannend, spannend!!

Wat vliegen de dagen voorbij! Nog één volle werkweek te gaan en dan gaan we afscheid nemen van onze lieve collegae, relaties en ons werkende bestaan. In ieder geval voorlopig dan ;-) Een apart gevoel hoor!

Ondertussen volgen de acties en to do’s elkaar snel op. Af en toe hebben we het gevoel of we midden in een heel groot afscheidstournee zitten. Vanuit onze basis op zolder bij pa en ma bezoeken we feestjes, borrels, verjaardagen en afscheidsetentjes en tussendoor proberen we zoveel mogelijk losse eindjes aan elkaar vast te knopen.

Zo hebben we de afgelopen weken een bezoekje aan de GGD gebracht, een EHBO-cursus en een cursus hechten gevolgd en heeft Frieda - om te oefenen - voor het eerst in haar leven een hele grote injectienaald in een arm geprikt. Jawel….in mijn arm! Nu ben ik niet zo’n held met naalden maar het ging Frieda nog best goed af ook. We hopen het allemaal nooit nodig te hebben maar het waren in ieder geval leuke en interessante dagen.



Op 19 april woonden we een door mede vertrekkers georganiseerde vertrekkersmiddag bij in Lelystad. Onder het genot van een biertje en een heerlijk zonnetje hebben we deze middag alvast kunnen wegdromen bij al onze aanstaande plannen samen met een aantal “collega vertrekkers”. De laatste tips & tricks werden uitgewisseld en tegen zonsondergang hebben we de bbq opgepookt en de eerste officiële “sundowner” gedronken. Super gezellig en het verlangen naar borrels op de ankerplaats bij ondergaande zon is alleen maar groter geworden! 

Tussen al die gezellige afspraakjes door heb ik zelfs ook nog wat kunnen klussen. Zo is een groot deel van de SSB zender geïnstalleerd (de finetuning laat ik aan een vakman over, toch Idris?;-), is de afspraak om de achterstag te isoleren gemaakt en is Puff alweer een klein beetje opgebouwd. Het meeste werk gaan we na volgende week doen als we “álle tijd” hebben!

Komende week kunnen we de scheepsapotheek ophalen en komt Pieter van Andijk Scheepstechniek langs voor een laatste controle en reparatie. Tijdens de winter is de dieselpomp iets gaan lekken en dat willen we graag opgelost hebben voor we vertrekken.

Genoeg te doen dus maar we vermaken ons prima en kijken ontzettend uit naar het moment dat we lekker aan boord kunnen gaan wonen!